Σκολίωση, Είναι μια τρισδιάστατη συστροφή της σπονδυλικής στήλης,Φανταστείτε μια πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης πάνω από 10° Cobb, με αλλαγές που συμβαίνουν όχι μόνο σε ένα επίπεδο, αλλά και στο εγκάρσιο και στο ινιακό επίπεδο.
Γνωρίζατε ότι δεν υπάρχει φυσιολογική πλευρική κλίση της σπονδυλικής στήλης; Αυτό σημαίνει ότι η σκολίωση είναι κάτι έξω από τα φυσιολογικό.Ούτε περιορίζεται μόνο σε μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα.
Παρόλο που παρατηρείται συχνότερα στους εφήβους, με το επιβλητικό 80% των περιπτώσεων να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εφηβικών χρόνων, η σκολίωση μπορεί να κάνει την εμφάνισή της σε οποιαδήποτε ηλικία. Ναι, ακόμη και στη βρεφική ηλικία!
Ιδιοπαθής σκολίωση είναι πάθηση του αναπτυσσόμενου σκελετού, κατά κανόνα ασυμπτωματική, γι’ αυτό και συχνά διαφεύγει της προσοχής στα αρχικά στάδια.
Είναι μία σύνθετη τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης στην οποία συνυπάρχουν η πλάγια παρέκκλιση, η στροφή των σπονδύλων και η κύφωση ή κυρίως η λόρδωση της σπονδυλικής στήλης στην οποία αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία αναφορικά με τον αιτιοπαθογενετικό και προγνωστικό της ρόλο.
Προσβάλλει το 85-90% των παιδιών, αποτελούσε πάντα αιτία ανησυχίας. Είναι η πιο κοινή μορφή σκολίωσης και αποτελεί σημαντικό κίνδυνο ακριβώς επειδή η αιτία της παραμένει άγνωστη. Συχνότητα:
Είναι αρκετά συχνή πάθηση δεδομένου ότι τα ποσοστά εμφάνισής της στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (και στην Ελλάδα) κυμαίνονται από 3-5% (περίπου 1 στα 20 παιδιά εμφανίζουν μικρού ή μεγαλύτερου βαθμού παρέκκλιση της ΣΣ). Η πλειοψηφία των πασχόντων ιδιαίτερα με μεγάλες γωνίες σκολίωσης είναι κορίτσια.
Η ιδιοπαθής σκολίωση ενός κοριτσιού (στην εφηβική ηλικία) μπορεί να εξελιχθεί σε εκφυλιστική σκολίωση στην ενήλικη ζωή Κ. Κωσταβάρας, Νευροχειρουργός
Η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση, ο πιο κοινός τύπος σκολίωσης σε εφήβους άνω των 10 ετών, είναι το 80% όλων των περιπτώσεων σκολίωσης.Αυτή είναι πάθηση που μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί, διασφαλίζοντας καλύτερη ποιότητα ζωής για τα άτομα που έχουν προσβληθεί.
Η διάγνωση της εφηβικής ιδιοπαθούς σκολίωσης γίνεται συχνά κατά τη διάρκεια του σχολικού προληπτικού ελέγχου, όπου οι γονείς ή οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να παρατηρήσουν ορισμένα σωματικά σημάδια.
Δοκιμάζοντας την κάμψη του κορμού και λυγίζοντας το παιδί με τα χέρια του προς το έδαφος, οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης γίνονται εμφανείς. Αυτή η διαγνωστική μέθοδος επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση της σκολίωσης και την άμεση έναρξη θεραπείας.
Εκτός από το τεστ κάμψης, μπορούν να παρατηρηθούν και άλλα σημεία εφηβικής ιδιοπαθούς σκολίωσης, όπως ασυμμετρία της λεκάνης ή των ώμων και της ανισοσκελίας, που αναφέρεται σε διαφορά στο μήκος μεταξύ τους των κάτω άκρων.
Αυτές οι φυσικές εκδηλώσεις παρέχουν ενδείξεις για τη διάγνωση και ταξινόμηση του τύπου της παρούσας σκολίωσης.Αυτές οι οπτικές ενδείξεις μπορούν να βοηθήσουν να εντοπιστούν και να κατηγοριοποιηθούν με ακρίβεια διαφορετικοί τύποι σκολίωσης με βάση την περιοχή του σώματος όπου αυτή υπάρχει.
Η έκβαση της ιδιοπαθούς σκολίωσης των εφήβων σε ενήλικα είναι συνταρακτική διαδικασία να βλέπουμε μία κατάσταση, η οποία αναπτύσσεται στην εφηβεία, να συνεχίζει να εξελίσσεται στην ενήλικη ζωή. Το γεγονός ότι επιδεινώνεται με αργό και σταθερό ρυθμό είναι ανησυχητικό.
Μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει αύξηση της γωνίας σκολίωσης κατά 0,5-1 βαθμό ετησίως, γεγονός που αναδεικνύει τη σημασία της έγκαιρης παρέμβασης και της συνεχούς παρακολούθησης.
Ενδιαφέρον είναι ότι η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί ως νέα πάθηση σε ενήλικες. Αυτή η εκφυλιστική μορφή σκολίωσης είναι αποτέλεσμα των εκφυλιστικών αλλαγών που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη με την πάροδο του χρόνου.
Η οστεοπόρωση, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αδύναμα και εύθραυστα οστά, μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη εκφυλιστικής σκολίωσης στους ενήλικες.
Επιπλέον, μετεγχειρητικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη μπορεί επίσης να οδηγήσουν στην εμφάνιση αυτής της κατάστασης.
Ως κάποιος που μελετά το ανθρώπινο σώμα και τις περιπλοκές του, το βρίσκω απολύτως συναρπαστικό πώς, η σπονδυλική μας στήλη μπορεί να υποστεί τέτοιες αλλαγές σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Το γεγονός ότι η σκολίωση μπορεί να επιμείνει από την εφηβεία μέχρι την ενηλικίωση και να συνεχίσει να επιδεινώνεται με σταθερό ρυθμό είναι ανησυχητικό.
Υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης ανίχνευσης και παρέμβασης για την πρόληψη περαιτέρω εξέλιξης και πιθανών επιπλοκών.Λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι το σώμα μας αλλάζει και εξελίσσεται διαρκώς και πρέπει να το φροντίζουμε σε όλη μας τη ζωή.
Είτε πρόκειται για άσκηση, σωστή διατροφή ή ιατρικές παρεμβάσεις, είναι σημαντικό να δώσουμε προτεραιότητα στην υγεία της σπονδυλικής μας στήλης για να διασφαλίσουμε ένα θετικό αποτέλεσμα στην ιδιοπαθή σκολίωση.
Όσο νωρίτερα παρατηρηθεί μια σκελετική παραμόρφωση, τόσο περισσότερες επιλογές για την αντιμετώπισή της έχει το παιδί.
Ο γονέας, παρατηρώντας το παιδί, μπορεί να ανιχνεύσει πιθανές σκελετικές ασυμμετρίες.
Τα σημεία που θα πρέπει να κοιτάξει είναι:
Το ύψος των ώμων, που μπορεί να παρατηρηθεί κοιτώντας το παιδί και από μπροστά και από την πλάτη του.
· Αν η ωμοπλάτη είναι πιο ψηλά από τη μία πλευρά ή είναι πτερυγοειδής.
· Την απόσταση που έχουν οι αγκώνες από τον κορμό. Αν υπάρχει αυξημένο κύρτωμα η απόσταση αυτή θα είναι διαφοροποιημένη από πλευρά σε πλευρά.
Παρατηρήστε επίσης αν από τη μία πλευρά του κορμού το δέρμα του έχει πτυχώσεις.
· Αν η λεκάνη φαίνεται να είναι πιο ψηλά από τη μία πλευρά ή αν φαίνεται να προβάλει προς τα εμπρός.
· Τέλος, αν ζητήσουμε στο παιδί να σκύψει μπροστά αν φαίνεται μία από τις δύο πλευρές του θώρακα να εξέχει προς τα πάνω.
Απευθυνθείτε σε ειδικό γιατρό για τη σκολίωση. Μέσω της κλινικής του εξέτασης και των απεικονιστικών μεθόδων όπως είναι το Formetric 4D, θα καθοριστεί το μέγεθος του κυρτώματος σε μοίρες (γωνία Cobb), η κατεύθυνσή του και ποια μοίρα της σπονδυλικής στήλης αφορά.
Με βάση αυτά αλλά και το φύλλο, την ηλικία, τον βαθμό της σκελετικής ωρίμανσης (Risser) και την ταχύτητα εξέλιξης του κυρτώματος θα καθοριστεί ο τύπος αντιμετώπισης.
Σκολιώσεις άνω των 25 μοιρών χρήζουν κηδεμόνα κορμού.
Η συντηρητική αντιμετώπιση της σκολίωσης με ειδικό κηδεμόνα με σωστή τοποθέτηση και εφαρμογή, μπορεί να οδηγήσει στην αποφυγή πολύωρων χειρουργικών επεμβάσεων της σπονδυλικής στήλης.
Ο ρόλος του κηδεμόνα, είναι να προσπαθήσει να διορθώσει την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, ενώ παράλληλα να είναι άνετος και να εξασκεί τις πιέσεις που πρέπει, χωρίς να προκαλεί πόνο ή να εμποδίζει τις απλές καθημερινές κινήσεις.
Η έγκυρη ενημέρωση και η έγκαιρη αναγνώριση μυοσκελετικών δυσλειτουργιών στα παιδιά του σήμερα, διασφαλίζει μυοσκελετική υγεία και παραγωγικότητα των ενηλίκων του αύριο.
Διαβάστε Επίσης: