Οι τύποι σκολίωσης διακρίνονται ανάλογα με την ηλικία, όταν η αιτία είναι άγνωστης αιτιολογίας.
Ο τύπος αυτός ονομάζεται ιδιοπαθής σκολίωση.
Η σκολίωση είναι μία από τις πιο συνηθισμένες αναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά ηλικίας από 3
έως 9 ετών. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και από την εμβρυακή φάση (νηπιακή σκολίωση)
ή και μετά τα 9 έτη (εφηβική σκολίωση).
Η σκολίωση είναι συχνότερη στα κορίτσια, παρά στα αγόρια και τις περισσότερες φορές είναι
ορατή όταν το παιδί στέκεται σε ίσια όρθια ή σκυφτή θέση, με ή χωρίς ρούχα.
Προκαλεί παραμόρφωση, στροφή και πλάγια κλίση των σπονδύλων, με αποτέλεσμα η σπονδυλική
στήλη να σχηματίζει το σχήμα S ή C.
Ακόμα, παρατηρείται διαφορά στο ύψος μεταξύ των ώμων ή προεξοχή της μίας ωμοπλάτης.
Παράλληλα, επηρεάζεται το σχήμα του θώρακα, ενώ σχηματίζεται μικρότερη ή μεγαλύτερη
κύρτωση.
Όμως, η σκολίωση διαφέρει ανάλογα με το ηλικιακό στάδιο στο οποίο εκδηλώνεται ή με την αιτία
που την προκαλεί. Formetric 4D: Έλεγχος – διάγνωση παραμορφώσεων σπονδυλικής στήλης χωρίς ακτινοβολία
Οι τύποι σκολίωσης διακρίνονται ανάλογα με την ηλικία, όταν η αιτία είναι άγνωστης αιτιολογίας.Ο τύπος αυτός ονομάζεται ιδιοπαθής σκολίωση.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι τύποι σκολίωσης στα παιδιά, που σχετίζονται με την αιτιολογία. Έτσι,εντοπίζεται η λειτουργική, η νευρομυϊκή και άλλοι υποτύποι σκολίωσης.
Σε όλους τους τύπους σκολίωσης, το μη ομαλό σχήμα της σπονδυλικής στήλης είναι ορατό και παρατηρείται πρώτα από την οικογένεια και το συγγενικό περιβάλλον του παιδιού.
Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές ο εντοπισμός της σκολίωσης καθυστερεί, με αποτέλεσμα να χάνεται χρόνος από την διάγνωση και την αντιμετώπισή της.
Σε κάθε περίπτωση, η σκολίωση χρήζει εξέτασης και θεραπείας, αν κριθεί απαραίτητο, από τον ορθοπεδικό. Για αυτό ο προληπτικός έλεγχος για την σκολίωση είναι απαραίτητος.
Ανεξάρτητα από τον τύπο σκολίωσης, δεν παρατηρούνται έντονα συμπτώματα, ούτε πόνος, πέρααπό την κύρτωση, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθεί πρόβλημα στα γειτονικά
ζωτικά όργανα.
Κηδεμόνας Νέας Γενιάς με CAD/CAM Carver Robot: Τεχνολογία υψηλής ακρίβειας και αξιοπιστίας
Η ιδιοπαθής σκολίωση παραμένει αγνώστου αιτιολογίας και τις περισσότερες φορές δεν προκαλεί
σοβαρά προβλήματα. Συνδέεται πιθανόν με κληρονομικά αίτια, εάν δηλαδή ο ένας από τους δύο γονείς έχει σκολίωση,ενώ δεν αποκλείεται και η γεννετική προδιάθεση.
Η ιδιοπαθής σκολίωση διορθώνεται μη επεμβατικά με την χρήση κηδεμόνα σκολίωσης , εφόσον ο
ιατρός που παρακολουθεί το παιδί, το κρίνει απαραίτητο.
Σε λιγότερο συχνές περιπτώσεις απαιτείται επεμβατική αντιμετώπιση με χειρουργείο
σπονδυλοδεσίας, το οποίο επαναφέρει την σπονδυλική στήλη στην σωστή θέση της.
Ωστόσο, το χειρουργείο συνίσταται μόνο σε περιπτώσεις που ο κηδεμόνας δεν βοηθά την
σκολίωση. Για να υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματικα με την χρήση κηδεμόνα σκολίωσης, απαιτείται η
συνεργασία του παιδιού, της οικογένειας και του ιατρού, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες
εφαρμογής του.
Κηδεμόνας Σκολίωσης Προηγμένη Σχεδίαση Υπερδιορθωτικές Δυνατότητες
Συνήθως, η παιδική ιδιοπαθής σκολίωση απαιτεί την εφαρμογή κηδεμόνα από 16 έως 21 ώρες
ημερησίως ή αποκλειστικά κατά την διάρκεια του ύπνου, ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος.
Η λειτουργική σκολίωση δεν σχετίζεται με κάποιο πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη. Η
σπονδυλική στήλη ναι μεν έχει σχηματιστεί ομαλά, αλλά ένα πρόβλημα σε άλλο σημείο του
σώματος δημιουργεί την κύρτωση.
Τέτοια προβλήματα μπορεί να είναι η ανισοσκελία, οι μυϊκοί σπασμοί στην πλάτη και άλλα, με την αντιμετώπιση της σκολίωσης να διαφέρει ανάλογα με το πρόβλημα που την προκαλεί.
Η ανισοσκελία αποτελεί την συχνότερη αιτία αυτού του τύπου σκολίωσης, η οποία αφορά την
βράχυνση του ενός από τα δύο σκέλη.
Η βράχυνση του ενός σκέλους ωθεί την σπονδυλική στήλη να κλίνει προς την πλευρά αυτή, με
αποτέλεσμα να παρατηρείται η εν λόγω κύρτωση. Σκολίωση: Πόσα γνωρίζετε για αυτή την πάθηση της σπονδυλικής στήλης;
Σε αντίθεση με τον προηγούμενο τύπο σκολίωσης, η νευρομυϊκή, σχετίζεται με πρόβλημα τηςσπονδυλικής στήλης κατά την διαδικασία σχηματισμού των σπονδύλων.
Πρόκειται για γεννετικής φύσης σκολίωση, για αυτό και εντοπίζεται σε παιδιά με γεννετικές
διαταραχές, όπως είναι η μυϊκή δυστροφία ή η εγκεφαλική παράλυση.
Από τις πιο συχνές νευρομυϊκές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης που προκαλούν αυτόν τον τύπο σκολίωσης είναι η συριγγομυελία, δηλαδή η κύστη στο νωτιαίο μυελό ή η δυσπλασία Arnold –Chiari.
Παράλληλα, οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού μπορεί να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία τωνμυών, οι οποίοι δεν είναι πλέον σε θέση να υποστηρίξουν ορθά την σπονδυλική στήλη. Κακώσεις Σπονδυλικής Στήλης
Πέρα από την κατηγοριοποίηση της σκολίωσης με βάση την ηλικία ή την αιτιολογία, υπάρχει και η διάκριση με βάση το σημείο της σπονδυλικής στήλης στο οποίο εκδηλώνεται.
Το σημείο της σπονδυλικής στήλης στο οποίο εκδηλώνεται η σκολίωση, ενδέχεται να μαρτυρά καιτην αιτία που την προκαλεί, εντάσσοντάς την σε έναν από τους παραπάνω τύπους σκολίωσης, πουπροαναφέρθηκαν.
Έτσι, εντοπίζονται οι ακόλουθες κατηγορίες/ σημεία εκδήλωσης της σκολίωσης:
Θωρακική σκολίωση, που εντοπίζεται στο άνω μέρος της σπονδυλικής στήλης.
##σκολίωση, που εντοπίζεται στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης.
##Θωρακοοσφυική σκολίωση, που εντοπίζεται στο μέσον της σπονδυλικής στήλης.
##Συνδυαστική σκολίωση, που αποτελεί έναν συνδυασμό όλων των παραπάνω τύπων.